XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
DOBLEA - Ah bai? Eta geeero utzikooo al diiidazu ikusten nik esan dudaana... eta berak idaaatzi dueena?
KOMISARIA - Bai horixe, eta sinatzen ere utziko dizut.
DOBLEA - Sinatzen?
KOMISARIA - Hasteko, esaidazu gogoratzen duzuna... Esate baterako, nola duzu izena?
DOBLEA - Tiiira... denek Antonio deitzen naute... mediikuak... andre belduuurgarri horrek... zoraturik naukan horrek... Antooonio... Antooonio... Antooonio.
EPAILEA - Zure emazteak?
DOBLEA - Ez daakit... berak esaten du hori... zure emaztea naiz... baina ni ez naiz gogoratzen... eskerrak ez naizela gogoooratzen... zera... truuf... klatxtt... fruutt...
MEDIKUA - Lasai, lasai, patxadan, gehiago ez dizugu hitzegingo emazteaz.
DOBLEA - Sekula ez! Sekula ez, emaztea!
EPAILEA - Bai, bai, berriz ez dizugu hitzegingo hartaz. Eta istripuaz, zer duzu gogoan?
DOBLEA -
MEDIKUA - Ez, ez, barkatu baina hanka sartze ikaragarria egin duzue! Finezia gehiagorekin, itzulinguruka iritsi behar da gai horretara.
EPAILEA - Arrazoia duzu. Aizu, Antonio Jauna, gogoan al duzu txikitako gertaeraren bat?
DOBLEA -
EPAILEA - Tira, badakizu, haur guztiei...
DOBLEA - Baina niri gehiiiago! Jauregitxoan bizi nintzen... baina oooso handia zen...
MEDIKUA - Haurtzaroko oroitzapenetan dena handia izaten da.
DOBLEA - Anaia txiki bat nuen eta arreba txiki bat ere bai, eta mariñeltxoz janzten gintuzten hirurok.
EPAILEA - Oso interesgarria!
AGENTEA - Marineltxoaren hori ere idatziko al dut, komisaria?
KOMISARIA - Ez, gizona, tentelkeriarik ez... Zentzugabekeria horiek!
EPAILEA - Eta zer gogoratzen duzu gurasoez?
DOBLEA - Neure amaz... ez dut ezer gogoratzen... ez... amaz ez... aitaz, aitaz bai! Bere autoak ikustera eramaten ninduen...
KOMISARIA - Ah bai, berak ere Fiaten lan egiten zuen, ezta?